Looking Forward to the Past

Lieke Lamb: "Stuur mij jouw reactie op Balance Babes..."Zes stoelen rond de tafel in mijn ouderlijk huis, waarvan één met armleuningen. Die was (en is) voor mijn vader. Volgens mijn moeder omdat hij nou eenmaal fysiek groter is…

‘Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid’
, stond prominent op de poster in het scheikundelokaal. Op de poster in het natuurkundelokaal ernaast prijkte de tekst: ‘Kies exact’.

Inmiddels is het twintig jaar geleden dat ik in dat scheikundelokaal werd voorbereid op mijn toekomst en iedere avond aanschoof bij mijn ouders  ̶  waar mijn moeder met geëmancipeerde vrijheid er voor had gekozen huisvrouw te zijn. Zo werden in mijn omgeving doorlopend mixed signals afgegeven.

Vandaag de dag zijn die signalen naar vrouwen nog steeds even dubbel als destijds, al zijn inmiddels de accenten wat verlegd. In Opzij (februari 2010) wordt gesproken over de trend in de VS waarbij ‘echte feministes’ ervoor kiezen om weer thuis te blijven. In de Esta (nr 2, 2010) een artikel waarom mannen alles mogen. De mantel der liefde die groter is dan een deken. Zijn we echt weer terug bij af?

Cijfers geven aan, dat de arbeidsparticipatie van vrouwen nog steeds stijgt.
Uit cijfers in de VS is niet af te leiden dat het aantal huisvrouwen zonder-baan-buiten-de-deur zou stijgen. Integendeel de cijfers geven aan dat de participatie van vrouwen op de arbeidsmarkt nog steeds stijgt. Zelfs in de BibleBelt-gebieden in Amerika (met vaak zeer traditionele inzichten over de positie van de vrouw) heeft ruim meer dan de helft van de vrouwen een baan. En door de crisis neemt dat aantal alleen maar toe, zij het wel vaker onder hun scholingsniveau. En daar komt dan het heikele punt: is dat wel uit vrije wil?

De kinderopvang is in Amerika weinig beter – en zeker niet goedkoper – dan hier in Nederland. En door het willen combineren van huishouden, kinderen en werk bevinden óók daar veel vrouwen zich in een onmogelijke spagaat. Natuurlijk is dat niet ideaal. Natuurlijk is een baan onder je niveau – die je moet combineren met je gezin – niet iets waarvan je in een enquête aangeeft dat je hiervan droomde toen je je in het scheikundelokaal op je toekomst voorbereidde.

Is de trend dus dat we terug willen naar het aanrecht?
Maar betekent dat dat je weer terug wilt naar Hoover en aanrecht?
Met de verschuiving van de ongegeneerde carrière gerichte Hilary (zij bedekte de misstapen van haar echtgenoot met de mantel der ambitie) naar de eveneens zeer ambitieuze maar veel huiselijker en ondergeschikt ogende Michelle, lijkt in de media de weg vrij voor een herwaardering van de huiselijke gezinsmoeder. Met alle fertiliteitproblemen lijkt ook de trend weer teruggekeerd naar jong moederschap en blijkt de door eerdere feministen gelaakte kinderwens meer onuitwisbaar in de genen van vele te zitten dan gedacht. En het zelf voor de kinderen mogen zorgen en van hun opvoeding te mogen genieten in plaats van het uit te moeten besteden, wordt door velen ervaren als een grote luxe. Is de trend dus dat we terug willen naar het aanrecht? Terug naar af? Of is de werkelijke trend dat net als generaties boven ons, wij ons niet de wet willen laten voorschrijven door de generaties hiervoor. Een richting worden opgeduwd en een keurslijf ingeperst door maar halfjuiste aannames en veronderstellingen… Waar wij bovendien de voordelen niet van zien. Is de werkelijke trend niet dat we geleerd hebben dat de ene doctrine niet simpelweg door een andere mantra vervangen moet worden?

Is de trend niet dat we zien dat veranderingen in wensen,
zonder aanpassingen in voorzieningen, tegen ons werken?
Is de trend niet dat we zien dat verandering in wensen, zonder aanpassingen in voorzieningen, tegen ons werkt? De trend is dat we graag vrijheid willen om te kiezen. Die vrijheid wordt echter sterk ingeperkt door o.a. financiële en andere omgevingsfactoren. Een algehele trend bij de ratrace van de afgelopen jaren is dat vrouw en man verlangt naar wat meer luxe in de zin van simpel huiselijk geluk. Wat meer rust. Die trend wordt nu vertaald naar de wens terug te keren naar hoe het was. Maar dat is onjuist. Je zat niet in dat scheikundelokaal om je dagen thuis achter de stofzuiger te slijten. Evenmin om je van het broodnodige baantje te haasten naar de kinderopvang, gevangen in een vicieuze cirkel van schuld en tekort.

Deze generatie geniet van haar kinderen en van haar vrijheid deel te nemen  aan het arbeidsproces. Dat gaat gepaard met nieuwe gedragsregels. Maar ook met een nieuwe verdeling als we ambiëren dat zowel mannen als vrouwen volwaardig hun deel in beide expertise gebieden in kunnen nemen. Overigens, óók de rol die kinderen innemen en de manier waarop we met hen omgaan is ernstig veranderd. Samenwerking, respect voor verschil (zowel tussen mannen en vrouwen als mannen of vrouwen onderling) een eerlijke voorlichting, een open discussie, een open mind en bereidheid om eventueel tot out of the box oplossingen te komen. Zonder verwijten en met het lef om af en toe ten halve te keren, zonder op de terugweg alsnog te verdwalen…

Zie voor meer info arbeidsparticiaptie vrouwen VS oa. The Shriver Report
Lieke Lamb: "Stuur mij jouw reactie op Balance Babes..."
Lieke@BalanceBabes.com 

Dit bericht is geplaatst in Blog. Bookmark de permalink.

Geef een reactie