Sexting: “Krijg jij dan nooit hijgers in je dm?”

16 september 2012 – Voor de Volkskrant-bijeenkomst ‘De Zomer van de Liefde’ werd Lieke Lamb gevraagd om een gesproken column te verzorgen over het verschil tussen dating-sites en social media alsmede het taalgebruik daarbij en het fenomeen ‘Sexting’.

 


We zitten met een aantal vriendinnen die elkaar via twitter kennen, te lunchen en hebben het over de DM , direct message, je weet wel de prive berichten die niet op de tijdlijn voor iedereen zichtbaar zijn.

Aanleiding van het gesprek is de vraag die ik als trendwatcher kreeg: Gaan de social media de dating sites verdringen?

Worden de social media überhaupt gebruikt om te daten?

De verhalen uit de VS zijn enorm over verloren liefdes die via facebook elkaar weer vinden. Wat is dat dan toch?

Het grootste verschil is natuurlijk dat een dating site als primair doel het vinden van een date  heeft.  Dat is duidelijk en direct en leidt dus niet tot misverstanden. Dat spreekt duidelijke taal. Je geeft je wensen door en verder ga je zitten wachten tot er iemand hapt.

Bij diensten als facebook en twitter is dat anders. Daar moet je, als je op zoek bent, veel meer manoeuvreren met woorden en navigeren met taal. In eerste instantie lijkt twitter immers meer de plek om over politiek te discussiëren, tv programma’s te becommentariëren of het wereldnieuws zo snel mogelijk te delen en facebook is er om  fotos van je keukenverbouwing dan wel je nieuwe huisdier te posten. En niet direct voor amoureuze uitspattingen. Hooguit zie je er oproepen voorbij komen van mensen die een concertkaartje over hebben en iemand zoeken om mee te gaan.

Maar uit de reacties merk ik al gauw dat dat naïef is. Als ik de geluiden moet geloven doet de digitale verzamelingplaats Twitter niet onder voor t Gooische matras, de Haagse achterkamertjes of welk willekeurig Olympisch dorp dan ook. Grappige is dat het hier in eerste instantie geen daden maarwoorden zijn. Het is het schriftelijk aftasten van de ander. Een contact wordt op taalkundige wijze opgebouwd. Je kan elkaar al een tijd volgen, al veel over de ander weten, zien hoe de ander schrijft en reageert op derden. Je moet echt “socializen” en taalvaardig “mingelen”.  Moeite doen en interesse tonen. Het gesprek aan gaan. Jezelf in schriftelijke actie tonen in plaats van passief wachten tot iemand hapt.

Dat op zich kan wel voordelen bieden. Zo zijn er verhalen van echtlieden die elkaar in de kroeg nog geen blik waardig hadden gegund, maar hier elkaar vonden.

In Texas onderzocht een universiteit dat er een verband is tussen woord en taalgebruik en het slagen van een relatie. Hoe beter men elkaars taal spreekt, hoe meer contact men met elkaar zoekt en hoe beter de relatie is. Bovendien geldt dat  hoe langer en inniger men samen is, hoe meer men elkaars vocabulaire overneemt. Verliefd op elkaars taalgebruik en formuleringskunde dus. Het kan zo heel leuk zijn om op twitter op zoek te gaan naar een serieuze relatie.

Maar het is ook maar net wat je zoekt hoor, zo voegde iemand toe. Want die DM is eigenlijk ook wel het fietsenhok van Twitter. Zo hangt er savonds op twitter vaak een heel andere sfeer dan overdag, is het hier en daar net een chatbox. Je kan dan merken als mensen gedronken hebben en wees ook niet verbaasd als de volgende dag tweets weer verwijderd zijn.  En als je goed oplet kan je mensen samen naar de DM zien verdwijnen…En, zo vertelt 1 vd vriendinnen, er is niets leukers dan met elkaar in de open tijdlijn een hele felle discussie te voeren over iets van politiek ofzo , waar ook anderen zich tegenaan gaan bemoeien, terwijl je in de DM elkaar literair zit te vlooien. En het zijn heus niet enkel de vrijgezellen die echt op zoek zijn.

Het leukste is natuurlijk als er eens een DM fail wordt gemaakt en een prive bedoelde boodschap per ongeluk in de open tijdlijn terechtkomt. Voor iedereen zichtbaar.  Het voorbeeld van de Amsterdamse Groen Links politicus wordt aangehaald die per ongeluk in de open tijdlijn het volgende twitterde:  “Terwijl jij schokkend voor de eerste keer klaarkomt voel ik nog meer jouw sappen in mijn mond als  het nektar van de liefde.”

Gegniffel om zijn bewoordingen… en gelijk discussie over welke sexwoorden wel en niet kunnen.

Het is typisch geschreven taal , je fluistert zulks niet in iemands oor.

In de mail van Mariko Peeters  ging t ooit over appelgroene weiden:

“wat verrukkelijk om van je te horen (…) Ik, ik kan je vertellen dat ik eigenlijk de hele tijd wegdroom en niet meer mijn hoofd lijk te bezitten. Daar wandelen duizend kleine gedachten aan jou die met me mee buitelen bij alle dingen die ik doe (…) Ik hoop dat je nog ergens appeltjesgroene glooiende velden kent want er zijn ook duizend dingen voor gesprekjes.” Waarop de ander antwoorde: “Ik ben al wat ‘appeltjesgroene glooiende velden’ aan het onderzoeken…”

Nou ja, het is wat klef, maar in ieder geval smaakvoller dan dat je zegt iemands tampon te willen zijn om zo altijd tussen haar benen te kunnen verblijven, zoals Charles bij Camilla deed.

De DM verhalen gaan verder. Er schijnt heel wat foto-materiaal, vaak ook zeer expliciet, en ook van getrouwde mensen, over en weer te gaan. Zonder hoofd, want hé, het moet wel onherkenbaar. (vrouwlief herkent hem dus niet aan zijn lid denk ik dan??) Het klinkt wat ongeloofwaardig, maar als je al bedenkt dat zo’n amerikaans politicus als Weiner z’n gebolde broek rondstuurt, ja dan zullen er vast wel meer zijn.

Ja, er zitten zo heel wat vage types tussen. En zo komen we op de dm hijgers. We komen tot de conclusie dat het daarbij ook belangrijk is hoe je zelf op de al dan niet gewenste aandacht reageert.  Zo zijn er in het verleden mannen openbaar afgebrand wegens t lastig vallen in de DM, maar dat is op twitter lastig  omdat zodra je iemand blokt, diegene jou niet meer kan DM-en. Kortom een foute, ongewenste DM krijg je hooguit 1 keer. En ook je eigen gedrag speelt mee, een uitdagende ava; ja dat lokt reacties uit.  Een opvallend decolleté of enkel een close up van de lippen of ogen.. maar ook de teksten die je gebruikt. Twitter je dan dat je even heel warm gaat douchen, ja dan kan je rekenen op DM’s  met behulpzame mannen die wel je handdoek aan willen geven. En ook het twitteren van nieuws over onderzoeken gerelateerd aan sex, scheidingen vreemdgaan  ed levert mooie verzamelingen dm’s op.

Vriendin Martine de Ridder heeft besloten mensen op te roepen “foute DM’s” van mannen te verzamelen. Het leidt tot een mooie blog waarbij ze de heren indeelt in een aantal types:  zo zijn daar de Verzoekers:  mannen met veel typefouten, die met de deur in huis vallen met doorzichtige verzoeken als: “zal ik eens een fotosessie voor je regelen, hoef je niet voor te betalen!”  Of  “als je het leuk vindt, neem ik je mee op vakantie en regel ik je ticket.”  Ze pochen met hun nieuwe auto of waar ze allemaal wel niet komen en wie ze kennen. Waar vrouwen overdrijven met termen als ‘Altijd’, of ‘nooit’  of ‘al honderd keer’ doen mannen dat liever met harde cijfers zoals de prijs van hun auto of het aantal exen (waarom mannen nog steeds denken dat dat een aanbeveling is, is mij een raadsel)

Taalkundig interessanter zijn de literaire tweeps, bijna poëtisch soms. Het type Cyrano de bergerac. “Mijn dag was tot op heden waardeloos, maar toen zag ik jouw ava door beeld schieten en ja, was mijn dag beursgenoteerd dan waren we nu uit de crisis…” of “je leest mij en jij denkt natuurlijk daar heb je er weer zo een, maar ik las jou en wist meteen voor mij is er echt maar een”.

Enkele sturen ook daadwerkelijk gedichten…al dan niet ergens anders vandaan gegapt. Of linkjes naar liefdesliedjes.. ook heel populair. Zij zijn, hoe doorzichtig ook het succesvolst.

De grens tussen charmant en onzeker is dun. “Ik zou best eens met je willen lunchen” kan beleefd bedoeld zijn om geen druk te leggen op een antwoord. Maar blijven de woorden  “zou best wel eens” te veel aanwezig in de vervolg zinnen dan is t kansloos. Dat zijn dan jongens die na drie weken daten zeggen: “ik zou denk ik best verliefd op je kunnen worden…”. Die moet je kwijt zien te raken.

Dan heb je ook nog de zogenaamde sexplicieten.  Geslachtsdelen en woorden als geil, hengst ed  komen veelvuldig voor. Vaak in het Geen stijl Jargon: “Als ik je ava zo zie, kan dan ik het wel op jou…”  Geen idee welke vrouwen daar echt op happen ….. Of : “je wordt bedankt, omdat jij je ava verandert, moet ik nu urenlang koud douchen”  Voor hen zijn de  social media niet ik gericht maar pik gericht.

“Maar ook vrouwen kunnen er wat van.” Zo reageerden de mannen en stuurden ook de DM’s in. Van vrouwen die serieus op zoek zijn tot  de vrouwen, al dan niet getrouwd, die bevestiging zoeken dat ze nog goed in de markt liggen tot wat in het blog de Vinex Milf heet, maar ook net zo goed in een villa of een flat kan wonen. En dames (veertig plus en hoe ouder hoe minder gene) die gewoon als tijdverdrijfdigitaal willen #droogneuken.

Want dat is een opvallend fenomeen hè dat #digitaaldroogneuken

Lang niet alle contacten leiden namelijk tot IRL ontmoetingen. Veelal is het een subtiele uitdaging wie het spannendst schrijft.  De teksten gaan van heel romantisch en erotisch tot heel direct en ronduit plat. En al wordt alles tot aan het hoogtepunt in detail beschreven (en misschien in solo gang tijdens de schrijfklus ook nog wel beleefd), er is geen sprake van echt lijfelijk contact. Het is een duel, een text-battle van de taal der liefde.

De vraag is dus ook of je bij getrouwde dm-ers kan spreken van vreemdgaan. En het is in ieder geval de ultieme vorm van safe sex.

Het is in feite gewoon een vervanging van het lezen van 50 shades of grey waar je bovendien zelf aan mee mag schrijven. Vaak wordt de rare schrijfvorm met sterretjes gebruikt waarbij je van jezelf een soort derde persoon maakt. *zachtjes met vinger langs je nek streelt*  *rillingen*   *met hand onder je blousje glijdt*  Het wachten is op de eerste bundel die in die stijl is geschreven…

Maar er zijn er natuurlijk ook die wel voor the real thing gaan. Als je er even naar zoekt kom je zelfs terecht bij accounts die er speciaal voor aangemaakt lijken, veelal met een schuilnaam: zoals deze bio:“Moeder van twee | Milf | |Open huwelijk” of  “Vrouw, 42, Bij mij kom je aan je trekken”  of  Humor. 46 jaar. ‘Chick with a mission’. Geil tot op het bot  Of “real lady, it doesnt get any hotter than me”  of “cougar on the run” (voor wie wil, heb ik strax de bij behorende accoutnnamen 😉

Het is altijd dubieus als dit soort accounts je gaan volgen, ook imago technisch, laat staan dat je terug gaat volgen. Maar natuurlijk is het altijd leuk te kijken wie ze dan wel volgen 😉

Sinead O’Connor was ook heel expliciet toen ze een oproep deed –en alle kranten haalde- wie er wat met haar wilde omdat ze desperate for sex was.

Zelf heb ik voor een speciaal project een tijdje als man getwitterd,  en inderdaad zijn er ook vrouwen die heel direct kunnen zijn in de dm. Vandaar ook dat ik weer gestopt ben..

Dingen die ik uit die periode leerde is dat taalgebruik van mannen en vrouwen inderdaad verschilt en dat het nog niet meevalt je vinger erop te leggen. Je hoort als man niet teveel emoticons (lachebekjes ed) te gebruiken. Dan val je gelijk door de mand. Sorry zeggen of direct en in volzinnen antwoorden, geeft je ook onherroepelijk weg als vrouw. Mannen zijn kort van stof. Veelal direct, zelfovertuigd en blind voor stille hints.

De stoere jongens van het schoolplein zijn zij die geen twijfel tonen. Maar met goed gevoel voor humor speels lopen te zieken, de juiste snaar weten te raken en reactie uit weten te lokken. Ze negeren uit de lange lap teksten die vrouwen sturen dat wat hen niet aanstaat en gaan alleen daarop in wat hun behaagt. Ze kunnen ook zomaar uit een conversatie weglopen…. Om dan een dag later doodleuk terug te komen alsof er niets gebeurd is.

Dat maakt een conversatie op twitter wel eens moeilijk. Loopt in het cafe iemand bij je weg dan zie je dat, nu kan je soms tijden voor niets zitten wachten en maar checken.

Of, nog erger, op een dm antwoord wachten en dan ineens zien dat die persoon allang weer in de tijdlijn met anderen zit te twitteren. Hetzelfde hoor je vaak bij whatsapp, waar je kan zien dat de ander al eindeloos online was, je bericht als gelezen staat, maar t antwoord op zich laat wachten. Het is bij mijn vrijgezelle vriendinnen irritatie punt nummer 1.

Vrouwen hebben meer dan mannen de neiging te dreigen met alles online te gooien als tegen hun zin in het contact afneemt. En veelvuldig zijn voor de goede opletter de hintende tweets met vileine steken onder water. Vrouwen bespreken ook veel meer met elkaar dan mannen doen.

Mannen vinden vaak dat vrouwen het zelf uitlokken en niet zelden wordt zij als labiel, bipolair of  te bezitterig weggezet als de man geen ander excuus weet om te kappen. Ook na IRL ontmoetingen doen ze vaak t liefst alsof er nooit iets gebeurde. In negeren zijn ze kampioen. Vrouwen blocken eerder en zijn rancuneuzer, waar mannen hun schouders ophalen en doorgaan naar de volgende….

kortom in feite verschilt het gedrag niet zo veel van dat in real life.. alleen moet je het hier echt hebben van je taalvaardigheid en digitale hoofsheid. En zo is de taal der liefde, met vaardige vingers en een toetsenbord, letterlijk binnen handbereik.

Mij kunt u volgen op @liekelamb en ik doe NIET aan dm.

Dit bericht is geplaatst in Blog met de tags , , , , , , , , , , . Bookmark de permalink.

Reacties zijn gesloten.